حضرت علی علیه السلام

علی علیه السلام بی کرانِ عروجِ کمال انسان تا اوج عرش خداوندی است. او آغاز حیرت آدمی است؛ حیرتی عاجزانه و فقیرانه که روح های بزرگ را در برابر عظمت خود به زانو درمی آورد. علی، سرفرازترین قله معرفت است که آفتاب جمالش به جویندگان دانایی و عشق، نور می دهد و از سخاوت آسمانی اش بر دل های مردمان باران رحمت می بارد.

دیوان شعرای شیعی و سنی لبریز از اوصاف حضرت علی علیه السلام در حاثه غدیر است.

خدایا! این ماه را بر ما نوگردان با امنیّت و ایمان و تندرستی و اسلام و عافیت کامل و روزی بسیار و دفع دردها. خدایا! روزه ی این ماه و شب زنده داری و تلاوت قرآن را در آن روزی ما گردان.

هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد شب ها و روزگاران؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد امواج دریاها؛ هیچ معبودی جز خدا نیست و رحمت الهی بهتر از آنچه جمع می کنند، می باشد؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد خار و درخت؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد مو و کرک؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد سنگ و کلوخ؛ هیچ معبودی جز خدا نیست به تعداد حرکت دیدگان؛ هیچ معبو ...

حضرت علی علیه السلام علاوه بر این که تمام زندگی خویش را در پیکار با ستم سپری کردند همواره به پیروان خود تاکید می فرمودند که از هر راه ممکن به مبارزه با آن بپردازند تا بساط ستم و بی عدالتی از سطح جامعه زدوده شود و عدالت حاکمیّت یابد

یکی از شعارها و واژه های جذاب که امروز فراوان به کار می برند، اصلاح طلبی Reformism (رفرمیسم) است.

یکی از برنامه های اصلاحی حضرت علی علیه السلام در دوره زمامداری ایشان، گماشتن نیروهای صالح و کارآمد در مصادر امور حکومت بود، زیرا پایه ریزی و دوام حکومت دین محور و عدالت گستر بدون کارگزاران شایسته، عملی نخواهد بود.

حضرت علی علیه السلام همیشه همراه و یاور پیامبر بودو در دامان نبوت پرورش یافت. شفقت و محبت پیامبر صلی الله علیه و آله نسب به امیرالمومنین علیه السلام غیرقابل وصف بود، به طوری که احترام و مهری که نسبت به حضرت علی علیه السلام در دل داشت نسبت به هیچ یک از یاران خویش نداشت

نهج البلاغه دریای بی پایانی است از در کلام امیرالمؤمنین مولا علی، علیه السلام. او که پژواک روشن و فراگیر عدالت انسانی است و نشستن بر آستانه مقدس نهج البلاغه او، روح تشنه ما را از پرتو درخشان کلامش سیراب می کند.

از یک جهت، تبلیغ بر سه گونه است: